สุดเถื่อน!! ใช้การข่มขืนเป็นอาวุธ เล่นงานพลเรือนซีเรีย

อัล-ญะซีเราะห์ รายงานว่า เรื่องราวอันสุดแสนขมขืนเมื่อสตรีชาวซีเรีย ถูกกองกำลังของระบบบาชาร์ อัล-อัสซาด ใช้วิธีการอันป่าเถื่อนในการข่มขืน และบันทึกภาพพฤติกรรมเหล่านั้นเป็นเสมือนอาวุธส่งไปให้ครอบครัวของเธอ เพื่อเป็นการลงโทษที่พวกเขาคิดต่อต้านระบอบการปกครองของบาชาร์ อัล-อัสซาด

“ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน ยกเว้นว่าฉันกำลังร้องไห้ และฉันรู้สึกเจ็บปวด ฉันรู้สึกเหมือนว่าร่างกายนี้มันไม่ใช่รางกายของฉันอีกแล้ว วิญญาณของฉันไปอยู่ที่อื่น ขณะที่ร่างกายของฉันอยู่ในเมืองของมานร้าย”

ในสงครามแห่งความเงียบของสตรีชาวซีเรียได้ตัดข้อห้ามเกี่ยวกับการข่มขืนออกไปเพื่อเปิดเผยเรื่องการล่วงละเมิดที่พวกเขาต้องประสบกับมันเมื่อตกอยู่ภายใต้การปกครองของบาชาร์ อัล-อัสซาด

พวกเธอถูกข่มขืนซ้ำๆ หลายครั้ง ไม่ว่าจะในเรือนจำ ชั้นใต้ดิน หรือแม้แต่ในบ้านของเธอเอง เป็นอาชญากรรมที่ถูกใช้เป็นอาวุธในการโจมตีไปที่พวกเธอสำหรับครอบครัวชาวซีเรียที่ สามี พ่อ หรือไม่น้อง เข้าร่วมกับการเคลื่อนไหวเพื่อต่อต้านระบอบการปกครองของบาชาร์ อัล-อัสซาด

“ชาวซีเรียทุกคนที่เข้าร่วมกับการเคลื่อนไหวเพื่อต่อต้านระบอบการปกครองของบาชาร์ อัล-อัสซาด สตรีที่เป็น 1 ในสมาชิกครอบครัวของพวกเขาจะถูกจับตัวไป … น้องสาวของเขา ลูกสาวของเขา หรือภรรยาของเขา จะถูกใช้เป็นอาวุธในการส่งข้อความเตือนไปยังพวกเขา ‘ว่าคุณยอมจำนน หรือจะแลกกับภรรยา หรือลูกสาว ของคุณ’ ระบอบการปกครองบาชาร์ อัล-อัสซาด ได้ใช้การข่มขืนเป็นอาวุธในการโจมตีพลเรือนชาวซีเรียที่ต่อต้านเขา” หนึ่งในสตรีที่ถูกจับไปเป็นนางบำเรอในกองทัพของบาชาร์ อัล-อัสซาดถึง 8 ปี ก่อนที่จะหนีออกมาได้อธิบายถึงความข่มขืนที่เกิดขึ้นกับสตรีชาวซีเรีย

“พวกมัน(กองกำลังบาชาร์ อัล-อัสซาด)จะข่มขื่นพวกเธอที่บ้านต่อหน้าสามี และลูกๆ ของเธอ … ในบางครั้งพวกมันจะถ่ายคลิปวิดีโอในขณะที่พวกมันข่มขืนพวกเธอในที่กักขังเพื่อส่งให้เหล่านักรบฝ่ายต่อต้านซีเรีย”

เธออธิบายถึงวิวัฒนาการของการใช้การข่มขืนเป็นอาวุธ ในสงครามของซีเรีย เธออธิบายว่าบางสิ่งบางอย่างที่เกิดขึ้นภายในเรือนจำ “เริ่มแพร่หลาย และเป็นระบบมากขึ้น”

ในระยะหลังกลุ่มติดอาวุธในระบอบบาชาร์ อัล-อัสซาด เริ่มหันมาใช้วิธีการถ่ายคลิปวิดีโอในระหว่างข่มขืนเพื่อที่จะส่งคลิปวิดีโอนั้นไปยังครอบครัวของพวกเธอได้

“ตั้งแต่ตอนที่ฉันทำภาพยนตร์เรื่องแรกในเมืองโฮมส์เมื่อในปี 2011 ฉันคิดว่าจะทำหนังเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้อย่างไร” Manon Loizeau ผู้อำนวยการสร้างภาพยนตร์ที่ต้องการตีแผ่ความจริงอันขมขื่นในซีเรียกล่าว พร้อมเล่าต่อว่า “ฉันได้พบกับครอบครัวที่พาฉันไปที่บ้านที่มีผู้หญิงคนหนึ่งที่เพิ่งหนีออกมาจากห้องขังของระบอบบาชาร์ อัล-อัสซาด เธอยืนหน้าซีด และอ่อนแอที่ประตูแล้วอยู่นิ่งโดยไม่พูดอะไรจากผลของความกลัว แล้วเธอก็บอกว่าเธอสงสัยว่าจะเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นตลอดหลายปีที่ผ่านมาได้อย่างไร”

ผู้หญิงที่อยู่ในสงครามแห่งความเงียบบอกเล่าเรื่องราวของสิ่งที่เกิดขึ้นเหล่านี้ แต่จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อพวกเธอกลับสู่สังคมที่พวกเธอจะถูกปฏิเสธ และบางครั้งพวกเธออาจถูกลงโทษเนื่องจากการถูกข่มขืนบางครั้งอาจถึงตาย

“ระบอบการปกครองข่มขืนเธอ และสังคมปฏิเสธเธอ ถ้ามันเกิดขึ้นกับคุณแล้วคุณอาจต้องตาย แต่มันเกิดขึ้นกับฉัน และฉันไม่ตาย ฉันจะทำอย่างไร?” สตรีชาวซีเรียเหยื่อความป่าเถื่อนของระบอบบาชาร์ อัล-อัสซาดตั้งคำถาม

“เราติดอยู่ระหว่างประเพณี และระบอบการปกครอง และเราก็ติดอยู่ในระหว่างมัน”

ความคิดเห็น

comments