ในแต่ละปี ชาวมุสลิมนับล้านจากทั่วโลกเดินทางมาที่มักกะห์เพื่อเข้าร่วมพิธีฮัจญ์ ซึ่งพวกเขามีศรัทธาที่มั่นคง แต่บางครั้งภาษาก็เป็นอุปสรรค์สำคัญของการสื่อสาร
เมืองแห่งนี้มีภาษาที่หลากหลาย ตั้งแต่ภาษาตุรกีและภาษาอูรดูไปจนถึงภาษาสวาฮีลีและภาษาบาฮาซา สำหรับหลายๆ คน การเอาชนะอุปสรรคด้านภาษาขณะเดินทางในพิธีฮัจญ์อาจเป็นเรื่องยาก
นั่นคือจุดที่อาสาสมัครชาวซาอุดีอาระเบียรุ่นเยาว์เข้ามาช่วยแปลและบรรเทาความท้าทายบางประการที่ผู้แสวงบุญต้องเผชิญ
“เราพูดภาษาต่างกัน แต่เรามาที่นี่ด้วยเหตุผลเดียวกัน” ดีมา อิบราฮิม วัย 21 ปี กล่าว
ประสบการณ์การเป็นอาสาสมัครล่ามของอิบราฮิมเริ่มต้นด้วยการเปลี่ยนแผน “ตอนแรกฉันเข้าร่วมทีมบริการการแพทย์ฉุกเฉิน” เธอกล่าว “แต่เมื่อเราไปถึง เราก็พบว่าหน่วยรถพยาบาลเต็มแล้ว ดังนั้นเราจึงถูกส่งไปทำงานในฝ่ายให้คำแนะนำด้านเส้นทาง”
หน่วยของเธอตั้งฐานอยู่ใกล้กับโรงแรมที่พักอาศัยของผู้แสวงบุญที่ไม่พูดภาษาอาหรับ อิบราฮิมซึ่งเป็นหนึ่งในสมาชิกไม่กี่คนในทีมที่พูดได้สองภาษา มีบทบาทสำคัญ
“ฉันยังช่วยเหลือผู้แสวงบุญที่หูหนวกและใบ้ด้วยการโทรวิดีโอทางไกลด้วย” เธอกล่าว “นั่นทำให้ฉันสามารถช่วยเหลือผู้คนจำนวนมากขึ้นซึ่งไม่เช่นนั้นพวกเขาจะต้องดิ้นรน”
ช่วงเวลาที่เธอรู้สึกซาบซึ้งใจที่สุดช่วงหนึ่งคือตอนที่ช่วยเหลือหญิงชราที่พลัดพรากจากครอบครัว “เธอจำอะไรไม่ได้มากนักและไม่สามารถสื่อสารได้ชัดเจน
“ในที่สุดเราก็พบการ์ดที่มีชื่อค่ายของเธอ เราโทรไปหาพวกเขา แล้วลูกสาวของเธอก็วิ่งมา พวกเขาไม่คาดคิดว่าจะพบเธออีก มันเป็นช่วงเวลาที่ฉันจะไม่มีวันลืม
“ฉันทำมันเพื่อผลตอบแทนและเพื่อคำอธิษฐาน”
ซาอัด อัล-ฮาร์บี วัย 23 ปี ได้รับการสนับสนุนจากเพื่อนให้เป็นอาสาสมัคร
“เขากล่าวว่า ‘คุณพูดภาษาอังกฤษได้ดี คุณอาศัยอยู่ที่มักกะห์ และคุณพร้อมแล้ว ทำไมไม่ช่วยเป็นไกด์และล่ามกลุ่มล่ะ’” เขาเล่า
คำถามส่วนใหญ่ที่ผู้แสวงบุญถามมักเป็นเรื่องของทิศทาง “พวกเขาจะถามว่าจะไปอาราฟัตได้อย่างไร หรือจะไปขว้างหินที่ไหน หรือจะเดินทางจากที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่งได้อย่างไร”
แต่สิ่งที่ติดตัวเขาไปมากที่สุดคือความรู้สึกขอบคุณ “ในวันสุดท้ายของพิธีฮัจญ์ คนในกลุ่มของเราแทบทุกคนเข้ามาขอบคุณ พวกเขาบอกว่าความช่วยเหลือของเราสร้างความแตกต่าง นั่นมีความหมายมาก”
Maha Al-Ahmari อายุ 24 ปี ผู้ที่พูดภาษาตุรกีได้อย่างคล่องแคล่ว ให้ความช่วยเหลือผู้แสวงบุญสูงอายุหลายคนซึ่งมีเชื้อสายตุรกีหรือพูดภาษาตุรกี ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มผู้แสวงบุญจากแอฟริกาเหนือในมุซดาลิฟะห์
“พวกเขาหลายคนสับสนอย่างสิ้นเชิง และไม่สามารถสื่อสารกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหรือกลุ่มของตนเองได้” เธอกล่าว
“แค่สามารถพูดภาษาของพวกเขาได้ก็ทำให้พวกเขาสงบลงทันที ผู้หญิงคนหนึ่งจูบมือฉันเพื่อขอบคุณ ฉันจะไม่มีวันลืมเรื่องนี้”
ความพยายามของราชอาณาจักรในการปรับปรุงบริการสำหรับผู้แสวงบุญ ได้แก่ ป้ายบอกทางหลายภาษา แอพอัจฉริยะที่มีฟีเจอร์แปลภาษา และเจ้าหน้าที่ที่ผ่านการฝึกอบรมในพื้นที่สำคัญ อย่างไรก็ตาม การติดต่อสื่อสารกับผู้อื่นถือเป็นหัวใจสำคัญของทุกสิ่งที่มัคคุเทศก์ทำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่ออารมณ์หงุดหงิด
อิบราฮิมกล่าวว่ากรณีที่ยากที่สุดบางกรณีเกี่ยวข้องกับผู้แสวงบุญสูงอายุที่มีอาการสับสน หูตึง หรือสูญเสียความทรงจำ
“แรงกดดันจะเพิ่มขึ้นในช่วงนาฟร์(วันตัชรีก)” เธอกล่าว “ผู้คนหลงทางได้ง่าย และเมื่อพวกเขาพูดภาษาอาหรับหรือภาษาอังกฤษไม่ได้ ความเครียดก็จะกลายเป็นอันตราย”
เธอให้เครดิตองค์กรของรัฐบาล ตั้งแต่ศูนย์เฝ้าระวังไปจนถึงระบบระบุตัวตนในค่าย ที่ช่วยให้อาสาสมัครอย่างเธอทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ “เราได้รับการสนับสนุน แต่ด้านมนุษยธรรมนั้น เราต้องคอยปลอบใจและคอยให้ความมั่นใจกับพวกเขา”
ฟาริส อัล-ตุรกี วัย 28 ปี ซึ่งเป็นอาสาสมัครในมินา กล่าวว่า เขาใช้ Google แปลภาษาแบบเรียลไทม์เพื่อช่วยเหลือผู้แสวงบุญจากเอเชียกลาง “แม้จะไม่สมบูรณ์แบบ แต่ก็ช่วยได้มาก เขาพยายามหายารักษาโรคและอธิบายอาการป่วยของเขา เราก็เลยหาทางออกได้”
สำหรับอาสาสมัครหลายๆ คน การแปลถือเป็นเป็นวิธีหนึ่งในการรับใช้แขกของอัลลอฮ์ ซึ่งเป็นบทบาทที่มีความหมายทางจิตวิญญาณที่ลึกซึ้งในวัฒนธรรมซาอุดีอาระเบีย
“คุณไม่ได้แค่แปลคำพูดเท่านั้น” อัล-ฮาร์บีกล่าว “คุณกำลังแปลอารมณ์ คุณกำลังแสดงให้พวกเขาเห็นว่าพวกเขาไม่ได้อยู่คนเดียว”
อิบราฮิมเห็นด้วย “มันเหนื่อยทั้งร่างกายและจิตใจ แต่เป็นสิ่งที่เติมเต็มชีวิตฉันมากที่สุดที่เคยทำมา แม้ว่าเราจะพูดภาษาต่างกัน แต่เราก็อยู่ในสถานที่เดียวกันด้วยเหตุผลเดียวกัน นั่นคือความเป็นหนึ่งเดียวที่คุณสัมผัสได้”
ท้ายที่สุดแล้ว อาสาสมัครส่วนใหญ่ไม่ได้แสวงหาการยอมรับ พวกเขามักทำงานเบื้องหลัง ท่ามกลางความร้อน ท่ามกลางความโกลาหล และท่ามกลางคนแปลกหน้า
แต่สำหรับผู้แสวงบุญที่ได้พบพวกเขา — ผู้ที่หลงทาง สับสน หวาดกลัว — การมีอยู่ของพวกเขาเป็นสิ่งที่ไม่อาจลืมเลือนได้ เสียงที่นุ่มนวล วลีที่คุ้นเคย ท่าทางแห่งความอดทน
และเมื่อบรรดาผู้แสวงบุญกลับบ้าน พวกเขาอาจจะจำอาคารหรือสถานที่สำคัญทุกแห่งไม่ได้ แต่พวกเขาจะจำเด็กซาอุดีอาระเบียคนนั้นที่ก้าวออกมา เข้าใจคำพูดของพวกเขา และทำให้พวกเขารู้สึกว่าได้รับการมองเห็น